Portret: Georges Simenon
Achtergrond
Begrijpen, maar niet beoordelen
Anderhalve week. Dat is de tijd die Georges Simenon naar verluidt nodig had om een volledige roman te schrijven. Hij zou het bed gedeeld hebben met tienduizend vrouwen (ook al waren dit er volgens zijn derde echtgenote ‘slechts’ 1.200) en zou zichzelf hebben opgesloten in een glazen kooi van zes vierkante meter om er in aanwezigheid van zijn lezers een roman te schrijven. Kortom, de verhalen die over Simenon de ronde doen, zijn vaak even mysterieus als de detectiveromans die hij schreef. Het loont dus zeker de moeite om zijn leven en werk eens onder de loep te nemen. Laten we hem, naar Maigrets motto, ‘begrijpen, maar niet beoordelen’.
Met maar liefst 550 miljoen boeken die over de toonbank gingen, is Simenon tot op vandaag de meest gelezen Belgische schrijver. Hij schreef meer dan 400 boeken, zowel onder zijn eigen naam als onder verschillende pseudoniemen, waarvan er 3.500 vertalingen verkocht werden en dat in wel 55 talen. Dat maakt hem de zeventiende meest vertaalde auteur over de hele wereld en de derde meest vertaalde Franstalige schrijver, na Jules Verne en Alexandre Dumas. Simenon had niet alleen onder zijn lezers, maar ook onder zijn collega-schrijvers vele bewonderaars, waaronder André Thérive, Robert Brasillach en Albert Camus. De veel oudere Nobelprijswinnaar André Gide noemde hem zelfs een geniale romanschrijver, de enige die de naam waardig is in de hedendaagse literatuur. Eenvoudiger verwoord door Pierre Assouline: ‘Chez Simenon, tout est bon’.