karakters
Het literaire platform voor inspiratie en informatie
Malcolm Lowry dichtte zijn alcoholgebruik profetische en mystieke krachten toe, waar hij diepe inzichten door zou kunnen verkrijgen. Maar zoals de meesten wel eens meegemaakt zullen hebben: de woorden van een dronkaard zijn meestal onbegrijpelijk. Toch schreef Lowry met Onder de vulkaan niet alleen hét alcoholboek van de twintigste eeuw, zijn roman is tegelijkertijd een van dé modernistische hoogtepunten uit de literatuurgeschiedenis en misschien wel vergelijkbaar met het epische Ulysses van James Joyce of De grote Gatsby van F. Scott Fitzgerald. Duik in het leven van Malcolm Lowry en de boeken die hij schreef.
Femke Vindevogel (1978) mocht zich al enige tijd fotograaf, illustrator, dichter en beeldend kunstenaar noemen, maar sinds kort is de uit Oost-Vlaanderen afkomstige Vindevogel ook romancier. Onlangs verscheen bij uitgeverij Van Oorschot namelijk haar debuutroman Confituurwijk, waar ze vele jaren aan gewerkt heeft en mee wil tonen dat mensen in staat zijn om zichzelf heruit te vinden, onder welke omstandigheden dan ook.
Naar aanleiding van het verschijnen van haar nieuwe roman Nulversie − waarin The Breakfast Club een grote rol speelt − vroegen we aan Basje Boer om een lijst samen te stellen met daarin vijf literaire werken waar films of acteurs een hoofdrol vertolken. Met daarin onder anderen Truman Capote en Charles Bukowski.
Onlangs verscheen de langverwachte nieuwe biografie over Winston Churchill, die als Brits premier tijdens de Tweede Wereldoorlog mee West-Europa van de dictatuur bevrijdde. Wat Andrew Roberts’ biografie onderscheidt van zijn talrijke voorgangers is de nadruk op de vele leugens – Roberts zegt overdrijvingen – die Churchill in zijn autobiografieën schreef. Ook in een biografie over zijn vader ging Churchill nogal losjes met de waarheid om. En zelfs in andere boeken, zoals deze over beide Wereldoorlogen, verdoezelde hij onaangename feiten. Nochtans kreeg hij in 1953 de Nobelprijs voor Literatuur. We gingen er met Roberts uitgebreid over in gesprek.
Onlangs verscheen de nieuwe vertaling van Misdaad en straf van Fjodor Dostojevski, de klassieke Russische roman uit 1886. Maar waarom moest Misdaad en straf anno 2019 opnieuw vertaald worden? En waar moet je als vertaler allemaal rekening mee houden wanneer je zo'n klassieker van formaat opnieuw gaat vertalen? Tijdens een uitvoerig gesprek vragen we het aan meestervertaler en slavist Hans Boland.
Er wordt aangenomen dat de mens eeuwenlang alleen maar hardop las. Tegenwoordig leest iedereen in stilte en wordt het steeds meer een privéactiviteit. Maar hoe heeft deze evolutie kunnen plaatsvinden en wat zijn daar de gevolgen van? In een speciaal voor Karakters vertaalde beschouwing zoekt de Guatemalaanse schrijver Eduardo Halfon een antwoord op die vraag.