
Met Het naakte leven van de Italiaanse Nobelprijswinnaar Luigi Pirandello verschijnt deze maand de vijfde ondergesneeuwde klassieker die we met Karakters nieuw leven inblazen. Het naakte leven is het eerste deel van het meest ambitieuze project dat Pirandello ooit heeft ondernomen: het schrijven van een verhaal voor elke dag van het jaar, gebundeld in vierentwintig boeken van telkens vijftien verhalen. Om de verschijning van het nieuwe Karaktersboek te vieren, zetten we alle portretten die we al schreven over de auteurs die we opnieuw hebben uitgegeven, van H.P. Lovecraft tot Soseki Natsume, nog eens op een rijtje.
Recente berichten

Religie, erotiek, ironie, symbolisme, sadisme, pessimisme en de dood: het zijn slechts enkele van de motieven die Gerard Reve’s mysterieuze oeuvre kenmerken. Welke ideeën gaven vorm aan het wereldbeeld van één van de meest intrigerende Nederlandstalige schrijvers? En hoe vertaalde dit zich in zijn visie op literatuur en kunst? We duiken in het leven van Gerard Reve en verdiepen ons in zijn werk waartoe onder andere De avonden, Nader tot U en Moeder en zoon behoren en allemaal zijn uitgegroeid tot heuse klassiekers.

De op Sicilië geboren auteur Luigi Pirandello verblijft het grootste deel van zijn leven in de Italiaanse hoofdstad Rome. Verscheurd tussen zijn Siciliaanse oorsprong en zijn Romeinse leven, begint Pirandello zowel in het Italiaans als het Siciliaanse dialect te schrijven. Aanvankelijk heeft hij met zijn teksten af te rekenen met felle kritiek wegens zijn ‘onbegrijpelijke vernieuwingen’, maar na jarenlang toneel, poëzie en proza te schrijven, weet de auteur toch door te breken bij het grote publiek. Pirandello wordt bekend met romans zoals Iemand, niemand en honderdduizend en toneelstukken zoals Zes personages op zoek naar een auteur. Behalve roman- en toneelschrijver, is Pirandello ook de auteur van meer dan tweehonderd novellen en verhalen. Terwijl hij wisselt tussen periodes als romanauteur en seizoenen als toneelschrijver, blijft Pirandello standvastig en gretig korte fictionele vertellingen opstellen. Ambitieus tracht de schrijver al zijn verhalen te bundelen in een literaire kalender genaamd Verhalen voor een jaar: één verhaal voor elke dag van het jaar. Hoewel Pirandello als toneelauteur nog steeds enorme bekendheid geniet en een grote invloed heeft op de hedendaagse literatuur, wordt zijn grote hoeveelheid novellen vaak over het hoofd gezien.
Weinig schrijvers hebben zo’n turbulent leven gehad als Susan Sontag. Eigenlijk vangt de term ‘schrijver’ haar niet, want ze was tevens regisseur van arthouse-films, speelde een hoofdrol in een film van Woody Allen, jureerde op filmfestivals en stond model voor Andy Warhol. Toch zag ze zichzelf vooral als romanschrijfster, al wordt ze tegenwoordig vooral herinnert als radicale cultuurcritica en begenadigd essayiste. Het is niet overdreven om te zeggen dat Susan Sontag de culturele koers van de twintigste eeuw heeft medebepaald: ze hield zich bezig met de grootste omwentelingen in de westerse geschiedenis en volgde de digitale ontwikkelingen op de voet. Welke lijn kunnen we door haar omvangrijke oeuvre trekken?
Veel aandacht is er tegenwoordig niet meer voor het oeuvre van de Egyptische Nobelprijswinnaar Nagieb Mahfoez. Geheel onterecht, want alles wat Mahfoez schreef is van een zonderling hoog niveau en nodigt je uit om over de fundamentele dingen in het leven te overdenken. Hoog tijd dus om zijn werk opnieuw onder de aandacht te brengen en daarom publiceren we exclusief een van zijn kortverhalen.

Leo Tolstoj geldt vandaag als een van de grootste Russische schrijvers aller tijden en zijn klassiekers Anna Karenina en Oorlog en vrede worden als hoogtepunten in de literatuurgeschiedenis beschouwd. Minder bekend zijn de talloze filosofische werken die Tolstoj naast zijn omvangrijk literair oeuvre schreef. Zo werkte hij in Wat is kunst? een genadeloze filosofische kritiek uit op de heersende kunstopvatting van zijn tijd. Ook zijn eigen literaire werk spaarde hij daarbij niet. Wij ontrafelden Tolstojs visie op kunst en zochten uit waarom volgens hem zijn eigen klassiekers als slechte kunst beschouwd moesten worden.
Laad meer artikelen