karakters
Het nieuwe literaire platform voor inspiratie en informatie
Afgelopen najaar publiceerden we al een artikel waarin we op zoek gingen naar welke muzikanten zich al aan een uitstapje naar de literatuur hebben gewaagd. Omdat we er vervolgens al snel achter kwamen dat er nog veel meer muzikanten zijn die al een roman hebben geschreven, besloten we een tweede overzicht te maken. Met dit keer specifiek aandacht voor alle Nederlandse en Belgische muzikanten die ook een roman op hun naam hebben staan. Net als de vorige keer maakten we er een bijhorende playlist bij.
'Het literaire bedrijf is misschien nog voor een belangrijk deel een mannenbedrijf, maar dat gaat veranderen.' Naar aanleiding van de Boekenweek gingen we met Adriaan van Dis in gesprek over onder andere de rol van de vrouw en de moeder in zijn leven, oeuvre en de literatuur, en over hoe het is om je ontheemd te voelen onder veranderende culturele omstandigheden.
Wanneer Umberto Eco – bekend als schrijver van onder andere De naam van de roos (1980) en De begraafplaats van Praag (2010) – in 2016 overleed in Milaan, liet hij een onwaarschijnlijke collectie boeken na. In zijn privébibliotheek zouden maar liefst 30.000 boeken opgeslagen liggen: een onwaarschijnlijk labyrint aan boeken. Hoewel de bibliotheek niet te bezoeken is, kan je door een video uit 2015 toch nog even door zijn bibliotheek wandelen.
Het Boekenweekthema ‘De moeder, de vrouw’ schoot bij velen in het verkeerde keelgat. Maar vanuit literair oogpunt is het wel degelijk relevant: de literatuur bevat ontzettend veel interessante moederpersonages. Daarom een kleine selectie van alle excentrieke, liefdevolle en kille moeders die de literatuur rijk is.
Milan Kundera noemt hem ‘een uitmuntend schrijver’ en hij was ooit bevriend met Graham Greene, die te kennen gaf: ‘Mijn eerste kennismaking met hem ademde iets van de sfeer in zijn boeken, een complexe sfeer van zwarte humor, melodrama en wanhoop.’ En toch doet de naam van de Tsjechische auteur Egon Hostovský (1908-1973) bij velen geen enkel belletje rinkelen. Hoog tijd voor een herintroductie.
In zijn nieuwe roman vertrekt hoofdpersonage Mark Oostermans als derdewereldarts naar een vluchtelingenkamp in West-Afrika, na een pijnlijke breuk met zijn vriendin. Op het kamp wordt hij geconfronteerd met Jeroen Ullings, het eigenzinnige hoofd van het medische team. Jeroen is een ex-jezuïet met provocerende opvattingen over liefde, wetenschap, moraal en de verlichte medemens van tegenwoordig. Wij gingen er met hem over in gesprek.