karakters
Het nieuwe literaire platform voor inspiratie en informatieGeen kritiek, maar duiding
Karakters schrijft geen recensies en streeft naar oordeelvrije inhoud.Iedereen aan het woord
Vertalers, auteurs of liefhebbers: op Karakters komen de geluiden vanuit alle hoeken.Literatuur én meer
Karakters laat zich niet beperken door de grenzen van de literatuur.
De auteur is vandaag de dag weer helemaal terug. Na eerder dood te zijn verklaard in iconische teksten als Roland Barthes’ ‘La mort de l'auteur’, vliegt nu de ene na de andere schrijversbiografie de deur uit. Wolkers, Campert, Lucebert, ze gaan als warme broodjes over de toonbank. Nu de auteur niet langer wordt genegeerd binnen de literatuurwetenschap verschijnen er met regelmaat studies naar de manier waarop deze auteurs zich profileren in de wereld der letteren. Wij nemen het fenomeen in beschouwing aan de hand van Özcan Akyol en zijn imago.
Met Mijn begraven boek schreef Mauro Libertella (1983) een liefdevolle ode aan zijn vader Héctor, een Argentijnse cultschrijver die in 2006 – hij was 61, zijn zoon 23 – na een turbulent leven aan kanker overleed. Héctors toewijding aan de literatuur ging zo ver dat hij zich de laatste jaren van zijn leven opsloot in zijn appartement en alleen nog maar schreef, en zoop. In heldere bewoordingen, niet sentimenteel en zonder te oordelen, beschrijft Mauro hun band, die in het licht van een aangekondigde dood steeds dieper werd. Wij gingen met hem in gesprek.
Goethe. Ja, daarbij denk je in eerste instantie misschien aan zo’n groengrijzig en in de verte starend standbeeld. Zo’n stijve Duitse man met boeken waar het stof van afspringt als je te snel langs zijn verzamelde werk loopt in een antiquariaat. Omdat we dat zonde vinden en we jullie graag opnieuw kennis laten maken met zijn werk, besloten we een audioverhaal te maken rond zijn meesterwerk Faust.
Naar welke muziek luistert een auteur tijdens het schrijven? Welke muziek heeft veel impact gemaakt op het leven van die schrijver? Welke muziek speelt een belangrijke rol in zijn of haar boeken? Iedere maand leggen we een auteur deze vragen voor met de bijkomende vraag om al die muziek voor ons in een afspeellijst te zetten. Deze maand maakte de Nigeriaanse auteur Oyinkan Braithwaite voor ons een passende afspeellijst bij haar debuutroman Mijn zusje, de seriemoordenaar.
Hoe zou Jorge Luis Borges reageren wanneer hij na zijn dood niet in het paradijs maar in een bananenplantage zou belanden? Het is een vraag die de Angolese auteur José Eduardo Agualusa dagenlang bezighield nadat hij een van Borges' bekendste verhalen, 'De bibliotheek van Babel', had gelezen. Volledig geïnspireerd door de magisch realistische stijl van Borges probeerde hij er nu ook een voorstelling van te maken in het verhaal 'Borges in de hel' — waarvan we de nieuwe vertaling exclusief mogen publiceren.
José Eduardo Agualusa (1960) heeft zich altijd al laten beïnvloeden door het land waar hij geboren en opgegroeid is — Angola, een land dat meer bekendstaat om zijn corruptie dan om zijn liefdadigheid. Ook zijn laatste roman, Het genootschap van onvrijwillige dromers, legt weer veel problemen bloot waar het land mee te kampen krijgt. Wij gingen er met hem over in gesprek, maar hadden het ook over de invloed van literatuur, dromen en hoop.