karakters
Het literaire platform voor inspiratie en informatiePlatform
Wekelijks publiceren we een nieuw artikel of interview en delen we onze nieuwste boekentipsUitgeverij
Jaarlijks geven we drie ondergesneeuwde klassiekers een tweede kansPodcast
Tweewekelijks publiceren we op donderdag een nieuwe podcastaflevering
Dit jaar is het precies honderd jaar geleden dat Paul van Ostaijen zijn dichtbundel Bezette stad publiceerde. Omdat Bezette stad beschouwd kan worden als een van de belangrijkste modernistische literaire werken uit ons taalgebied en bovendien het verloren gewaande manuscript van de bundel recent opnieuw opdook en kon worden aangekocht door de Vlaamse overheid, hebben we een reden om te feesten. Toch heeft de doorsnee lezer vandaag wellicht een beetje hulp nodig wanneer die zich een weg wil banen doorheen Van Ostaijens expressie van het leven in het bezette Antwerpen tijdens de Eerste Wereldoorlog. Wij dompelden ons daarom onder in de wereld van de vroege film en de invloed van die nieuwe kunstvorm op Bezette stad.
In haar voorgaande boek, De H is van havik, probeert Helen Macdonald een havik te temmen na de dood van haar vader. Het wordt een regelrechte bestseller. Nu pakt ze in Schemervluchten uit met iets nieuws: een veertigtal natuuressays waarin de menselijke relatie met de natuurlijke wereld centraal staat. Van vogels spotten bovenop de Empire State Building over zwemmen in Latijns-Amerikaanse vulkaanmeren tot het observeren van moordlustige slechtvalken, koninklijke zwanen en goddelijke herten dichter bij huis. We gingen er uitgebreid met Macdonald over in gesprek.
Volgens zijn vrienden is Emmanuel Bove een immer bescheiden man, een grijzig figuur die zich liever op de achtergrond houdt. Toch is zijn leven niet bepaald eentonig of kleurloos. Maak in dit portret kennis met de Franse schrijver Emmanuel Bove, en verdiep je in zijn leven, dat hij eigenlijk zelf niet de moeite waard vond om te vertellen. En is het waar dat Bove werd ontdekt door Colette? En wat maakt het werk van Emmanuel Bove zo geliefd bij schrijvers als André Gide, Rainer Maria Rilke, Samuel Beckett en Peter Handke?
Jeroen Olyslaegers is een van die schrijvers die vandaag wellicht geen introductie meer nodig heeft. Na eerder al in de prijzen te zijn gevallen met zijn teksten voor theater en de romans Wij en Winst, brak hij in 2016 definitief door bij het grote publiek met Wil. Die roman werd bekroond met de Fintro Literatuurprijs van zowel lezers- als vakjury, de Confituur Boekhandelsprijs, de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Proza, de F. Bordewijk-prijs en de Vierjaarlijkse Prijs voor proza van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren. Recent verscheen zijn langverwachte nieuwe roman Wildevrouw, waarin Olyslaegers een duik neemt in het Antwerpen van de zestiende eeuw. Door de ogen van Beer, een herbergier die door omstandigheden in onfrisse zaken terecht komt, zien we hoe in het florerende Antwerpen de beeldenstorm losbarst en hoe de stad aan innerlijke conflicten ten onder gaat. Volgens menig recensent is Wildevrouw Olyslaegers’ beste roman tot nog toe. Wij gingen met de schrijver in gesprek over de magie van het schrijven, de troost van het verleden en het belang van empathie.
Mary Shelley is een van de beroemdste auteurs aller tijden. Die faam heeft ze grotendeels te danken aan de verfilmingen van haar boek Frankenstein uit de jaren dertig, en de talloze spin-offs die daarop volgden. Maar die films doen eigenlijk geen recht aan de complexiteit van het boek. En wie denkt dat Shelley een schrijver van oppervlakkige horrorverhalen is, zit ernaast. Haar werken zijn doorleefd, en filosofisch en literair interessant.